Judyta i Holofernes to bardzo ciekawa biblijna para, której nie łączył romans, za to na pierwszy plan wysuwa się wyjątkowość kobiety. Judyta była przede wszystkim bardzo pomysłowa.
We wstępie do Księgi Judyty w Biblii Tysiąclecia czytamy: „Analiza księgi wskazuje na dojrzałą myśl teologicznohistoryczną, zdradzającą już pewien wpływ apokaliptyki. Lud Boży potrafi zwyciężyć wszystkie kolejne ataki sił wrogich, dzięki ufności i wytrwałości w wierze. W realizacji swoich planów posługuje się Bóg tym, co według oceny ludzkiej jest słabe. Nadto księga zawiera wiele ubocznych wątków teologicznych lub etycznych: pochwałę stanu wdowiego, wierność przepisom o pokarmach, skuteczność modlitwy, posty itp. Tradycja kościelna upatruje od dawna w Judycie typ Maryi, przedstawicielki nowego ludu Bożego. Jako wierna wykonawczyni planów Bożych, Judyta przygotowuje w Biblii postać tak ważną w dziele odkupienia jak Maryja. Stąd czytania z Jdt występują w formularzach świąt maryjnych”.
Możemy się jednak domyślać, że Judyta, mówiąc o swoim Panu, ma na myśli Boga, a nie Holofernesa. O kobiecości i sile Judyty, a także o moralnej odpowiedzialności za jej czyn, usłyszą Państwo w premierowym odcinku „Biblijnych romansów… i nie tylko”.
Polub stronę na Facebook