Wydarzeniu „oczyszczenia świątyni” (czyli wyrzucenia z niej handlujących) opisanemu przez ewangelistów, próbowano odebrać znamię historyczności, opierając się na dwóch argumentach: że jeden człowiek nie byłby w stanie przeprowadzić podobnej „akcji”, zakrojonej na tak szeroką skalę, oraz że zachowanie Jezusa natychmiast zbudziłoby czujność straży świątynnej i przynagliło ją do interwencji. Na tej podstawie wielu zwolenników zyskała teza, że perykopa jest wynikiem krytycznej postawy pierwszych chrześcijan wobec kultu świątynnego. Czy tak było rzeczywiście?
