Zwyczaje modlitewne Jezusa nie odbiegają od zasadniczych form kontaktu z Bogiem, praktykowanych w judaizmie. Za najważniejsze miejsce modlitwy uważano, oczywiście, świątynię jerozolimską, w której składano również ofiary. Najbardziej pobożni trzykrotnie w ciągu roku spędzali w Jerozolimie święta pielgrzymie zwane regalim. W szabat, a często także w dni powszednie, modły odprawiano w synagogach. Ci, którzy modlili się poza synagogą, czynili to zawsze zwróceni twarzą w kierunku świątyni. Jezus respektował te zwyczaje. Biorąc udział w pielgrzymkach do Jerozolimy i uczestnicząc w zgromadzeniach synagogalnych, Jezus musiał być widziany przez ówczesnych jako osoba szanująca tradycje Izraela. Poza tym jednak ewangeliści często podkreślaj prywatną pobożność Jezusa. Przyjrzyjmy się więc najpierw zwyczajom modlitewnym Żydów czasów Jezusa, by na ich tle ukazać Jego życie modlitewne.