Chirbet al-Minija w północnej części równiny Genezaret utożsamiane jest z biblijną Betsaidą, z której pochodzili apostołowie Piotr, Andrzej i Filip, a dziesięć wieków wcześniej – Maaka, jedna z żon króla Dawida i matka Absaloma. Rzymski geograf Pliniusz Starszy nazywa Betsaidę „czarującym miastem nad jeziorem Genezaret”. Miasto było zasiedlone już na trzy tysiące lat przed Chr. Jego nazwa tłumaczy się jako „dom rybaka”. Z Ewangelii wynika, że tu – obok Kafarnaum i Korozain – dokonywało się najwięcej cudów Jezusa, jednak mieszkańcy tych miast i tak się nie nawrócili. Z tego powodu Chrystus wypowiedział swoje „biada!” nad miastem (Mt 11,21). Z dawnej świetności miejscowości pozostały dziś już tylko ruiny. Wykopaliska prowadzone tu w latach trzydziestych ubiegłego stulecia wydobyły na światło dzienne ruiny zamku z dwoma wieżami. Datować go należy na wczesny okres arabski. Kolejne wykopaliska (w latach dziewięćdziesiątych) odkryły mury i bramy miejskie z okresu żelaza, a więc z czasów Dawida i Absaloma. Dziś prace archeologów trwają nad dwoma kompleksami, nazwanymi umownie Domem Rybaka i Domem Sprzedawcy Wina. Nazwy te powstały w oparciu o przedmioty znalezione w domostwach: w pierwszym odnaleziono ciężarki obciążające sieci, w drugim – cztery amfory do wina. Stąd prosty wniosek, iż mieszkańcy trudnili się rybołówstwem i produkcją wina, które uprawiane w zielonych winnicach słonecznej Galilei musiało szczycić się niezwykłe głębokim aromatem.
